آغاز پروژه «آواز پارسی، اسطوره و عشق» در تهران
موسیقی پارس: پس از تور کنسرت «ناگفته»، پروژه جدید «حافظ ناظری» بر اساس اشعار شاهنامه فردوسی اجرا خواهد شد. در خصوص این پروژه «حافظ ناظری» با انتشار یادداشتی، ابراز امیدواری کرد که اجرای پروژه فردوسی نه تنها اقدامی در راستای ایجاد تنوع موسیقیایی در کشور شود، بلکه بتواند برای حفظ مهم ترین گنجینه موسیقی مان، آواز ایرانی و حفظ حقیقت آن به دور از لحن عربی قدم کوچکی بردارد.
وی قصد دارد پروژه جدید خود را با همراهی «شهرام ناظری»، مرداد ماه سال جاری در تهران به روی صحنه ببرد. این رویداد توسط شرکت فرهنگی‌هنری «ققنوس» برگزار خواهد شد.
یادداشت «حافظ ناظری» در خصوص پروژه جدید به این شرح است:
«خوشحالم که با وجود تمامیِ انتقادها، همیشه در زندگی خود پیشرو بوده ام؛ و خلاقیّت و آفرینش مسیرهای تازه را، به تقلید و طی کردن چندین باره ی مسيرهای از پیش ساخته شده ترجيح داده ام. اگر به درستیِ کاری که انجام می دهی اعتقاد داشته باشی، زمانی فرا می رسد که تمامِ آن کسانی که تو را نقد و از ادامه مسير منع کرده اند، خود مقلّد و دنباله رو راه تو خواهند شد. سال ها پیش پدرم برای به کار بردن اشعار مولانا در موسیقی خود بسيار مورد انتقاد قرار گرفت، اما توانست به واسطه ی آثار ماندگارش که در این سالیان ساخت، مولوی را آنچنان به دنیا معرفی کند، که امروزه کتاب مولانا، پرفروش‌ترین کتاب شعر در آمریکا محسوب می شود.
شانزده سال پیش، قبل از مهاجرتم به نیویورک، پدرم طرح ساخت اولین پروژه ی موسیقی ایرانی بر روی اشعار فردوسی را با من مطرح کردند که پیش تر هنرمندان به دليل اینکه فرم های خاص موسیقی ایرانی و نوع روایت گونه اشعار فردوسی، از آن استفاده نکرده بودند.
درسال ٢٠٠٥، پس از سال ها، پایان نامه تحصیلی خودم را، با اثری ارکسترال به مدت ٤٥ دقیقه بر روی اشعار شاهنامه ارائه دادم و سپس برای اولین بار قسمتی از آن را در سال ٢٠٠٧ در “دیزنی هال” لوس آنجلس و سپس در سالن “کارنگی هال” نیویورک به روی صحنه بردم.
به عنوان فرزند کوچک ایران، هميشه حفظ نام و اصالت های حقیقی ایران را بر خود واجب دانسته ام. افتخار می کنم که بعد از به اتمام رساندن اولین قسمت از پروژه ناگفته، که به لطف همراهی شما عزيزانم به یکی از پرمخاطب ترین کنسرت های تاريخ موسیقی خاورمیانه مبدل گشت، امروز فصل جدیدی را آغاز خواهیم کرد که بیشتر یک نیاز است تا یک اتفاق و این نیاز حفظ و گسترش آواز حقیقی ایرانی با لحن پارسی و به دور از لحن عربى است که امروز بیشتر آواز ایرانی را تحت تاثیر خود قرار داده. از این رو پروژه جدید را “آواز پارسی، اسطوره و عشق” نامیده ام.
اميدوارم که اجرای پروژه فردوسی نه تنها اقدامی در راستای ایجاد تنوع موسیقیایی در کشور شود، بلکه بتوانیم برای حفظ مهم ترین گنجینه ی موسیقی مان، آواز ایرانی و حفظ حقیقت آن به دور از لحن عربی قدم کوچکی برداریم.»