در تمام طول تاریخ، تأثیر و نقش اسطورهشناسی یونانی بر آثار هنرمندان ادوار مختلف، بسیار چشمگیر بوده است. از شعر و ادبیات گرفته تا نقاشی، مجسمهسازی، سینما و موسیقی. در عرصه متال، “سمفونی ایکس (Symphony X)” یکی از بندهایی است که سالها فعالیت حرفهای خود را به ستایش و سرودن درباره خدایان و قهرمانان یونان باستان اختصاص داده است.
در بین تمام آثاری که تا به امروز از این گروه پراگرسیو متال منتشر شده است، میتوان به وضوح شاهد علاقه بسیار زیاد “مایکل رومئو (Michael Romeo). هسته مرکزی آهنگسازی و ترانهنویسی گروه، به داستانهای اساطیری و آثار بزرگ ادبی همچون “دوزخ دانته (Dante’s Inferno)” و “بهشت گمشده (Paradise Lost)” بود.
قطعه “اودیسه (The Odyssey)” که در سال 2002 توسط این گروه منتشر شد، برگرفته از یکی از بزرگترین آثار “هومر (Homer)”، شاعر نامدار یونان باستان، با همین نام است. داستان این شعر حماسی دربارهی “اودیسیوس (Odysseus)” میباشد. یکی از زیرکترین و دلاورترین پادشاهان یونان که در طی جنگ یونانیان با پادشاهی” تروی (Troy)”، به مدت ده سال از خانه و خانواده خویش دور مانده است.
جنگ با پیروزی ارتش یونان و نابودی “تروی” به پایان میرسد و “اودیسیوس” عزم بازگشت به خانه میکند، اما خشم خدایان از نافرمانیهای وی و پیروانش باعث میشود تا دوری او ده سال دیگر به طول بیانجامد.
او در طول سفر پرماجرای خود با غولی تکچشم مواجه میشود که فرزند خدای دریاهاست، از چنگ وی گریخته و غنائمش را به تاراج میبرد.س سپس در بند دختر “آپولو (Apollo)”، خدای خورشید، که سعی در اغوای وی دارد اسیر میگردد.
پس از رهایی میفهمد که مسیرش به خانه از محل سکونت دو هیولای دهشتناک میگذرد. ناچار در گذر از میان آنها تمام همراهانش را از دست داده و بهتنهایی به سفر خود ادامه میدهد. پس از رسیدن به سرزمینش “ایتیکا (Ithaca)”، امپراتوری و همسرش را در محاصره خواستگارانی مییابد که سالهاست برای تصاحب متعلقات او دندان تیز کردهاند.
در پوشش یک مسکین وارد کاخ خویش شده و پس از کشتن تمام دشمنانش. باری دیگر همسر و فرزند خود را در آغوش میکشد. این پایان سختیهای بیستسالهی اوست.
ریفهای قدرتمند و سولوهای بینظیر “رومئو”، صدای افسانهای “راسل آلن (Russel Allen)”، فضاسازیهای سمفونیک و متن احساسی و دلنشین، همه و همه به زیبایی هرچهتمامتر این داستان باشکوه و بیبدیل را در قالب یک قطعه موسیقی روایت میکند.
قطعهای که نشانگر توانایی مثالزدنی “رومئو” در پیکربندی و خلق اثر است. نکته جالب دیگر دربارهی این اثر 24 دقیقهای بودن آن است؛ درست مثل اثر “هومر” که دارای 24 دفتر یا همان فصل میباشد. هرچند که این ترانه اقتباسی از این افسانه بزرگ است ولی چینش آن با سبک سمفونیک خود شناخت بالای می خواهد.
«گویی تا ابد چشمانم نادیده گرفته شدهاند؛
خانه؛ من رویای خانه را در سر میپرورانم…
بیست سال است که از هرآنچه میشناختم بهدور ماندهام؛
بازگشتم میتواند رویایم را به حقیقت تبدیل سازد.”