موسیقی پارس: طی روزهای گذشته با انتشار فیلمی از کنسرت حمید هیراد در فضای مجازی، بسیاری اجرای وی را نقد کرده اند. علی بحرینی (ترانه سرا) بسیاری از این انتقادات را اهانت دانست و با انتشار پستی در صفحه مجازی اش نسبت به اینگونه اتفاقات واکنش تندی نشان داد.
علی بحرینی در صفحه مجازی خود نوشت:
«این حمید هیراد است، متولد سال هفتاد!
برای بخشی از جامعه محبوب است؛ شما اصلاً بگویید فقط برای همین تماشاگرانی که در کنسرتش حضور دارند!
نه به عنوان “نماینده” موسیقی ما معرفی شده، نه در جشنوارهای به او جایزه دادهاند و نه دستش در جیب بیتالمال است!
تهیهکنندهای دارد که در عجیبترین حالت ممکن برای تولید آثار او و تبلیغات آنها، هزاران میلیارد تومان از سرمایه خودش “مایه” گذاشتهاست! حالا بگذریم از اینکه سالهاست معمولاً به هر تشکیلات خوشفکری که پولساز باشد، میگوییم “مافیای موسیقی”! برایمان هم فرقی نمیکند که خواننده آن تشکیلات احسان خواجهامیری باشد، یا حمید هیراد!
مورد حمید هیراد البته به دلیل گسترش فضای مجازی و بالارفتن نرخ “بیادبی” در جامعه، به یک مورد خاص تبدیل شدهاست!
کوهی از کینه، حسرت، احساس عقبماندن و حسادت روبروی حمید هیراد گذاشته شده! نمیدانم هدف چیست؛ اینکه او دق کند؟ اینکه پیشرفتی در کارش حاصل شود؟ اینکه موسیقی را کنار بگذارد؟ یا اینکه با تضعیف او، دیگران جایش را بگیرند؟
میتوان برای تمام این احتمالات، شانسی درنظر گرفت، بهجز احتمال آخر! هیچ کسی، با پایین کشیدن دیگری “بالا” نمیرود!
حمید هیراد برای آنهایی کنسرت میدهد که به سالن میروند، نه برای آدمهایی که با تماشای فیلمهای آن در گوشی موبایلشان دربارهاش فتوا صادر میکنند! چهکسی است که نداند فیلمبرداری از یک کنسرت (دقیقاً مثل تصویربرداری از تئاتر) هرگز نمیتواند به معیاری برای قضاوت درباره اتمسفر آن تبدیل شود؟!
حرفم با خوانندههایی است که در کوران اولین کنسرتهای حمید هیراد اسم اهانتهای خودشان به او را نقد گذاشتهاند و به او میتازند: چه میخواهید؟ شهر تهران، سه سالن بزرگ در اختیار دارد که اغلب روزهای مجاز سال، حداقل در یکی از آنها از کنسرت خبری نیست. چرا شما که همهجوره هنرمندتر و خوانندهتر از هیراد هستید، از این فرصت استفاده نمیکنید و کنسرت نمیدهید تا مافیای موسیقی شکست بخورد؟! راستی، اگر شما هم مثل هیراد در فروردین سال نود و هفت در پایتخت هشت سانس کنسرت داشتید، بازهم احساس تعهدتان درد میگرفت و برای نجات موسیقی، به نقد هیراد میپرداختید؟!
دوستان عزیز، شما از خشنترین ماموران “گشت ارشاد” دست کمی ندارید! هم شما و هم آنها، دیکتاتورهایی هستید که میخواهید با استفاده از قدرت موجود، علاقه خودتان را به سلیقه مردم تحمیل کنید! گویا شما هم با “حق انتخاب” برای دیگران مشکل دارید و هدفتان چیزی جز “تعیین تکلیف” برای جامعه نیست!»