واکنش حامد زمانی به صحبت های ابراهیم حاتمی کیا در اختتامیه جشنواره فیلم فجر
موسیقی پارس: حامد زمانی با انتشار یادداشتی در صفحه مجازی، نسبت به سخنان ابراهیم حاتمی کیا در اختتامیه سی و ششمین جشنواره فیلم فجر، واکنش نشان داد؛ وی همچنین در بخشی از پیام خود، اشاره داشت که برخی یک شب در «من و تو» هستند و یک شب در رسانه ملی.
شب گذشته ابراهیم حاتمی کیا پس از دریافت سیمرغ بلورین گفت:
«من فیلمساز وابسته‌ام. من فیلمساز این نظام‌ام. من ۳۰ سال به روی این سن آمدم. من افتخار می‌کنم که فیلمی در مورد مدافعان حرم ساختم و افتخار می‌کنم برای ساختن این فیلم از قاسم سلیمانی جایزه گرفتم.
من افتخار می‌کنم که درکنار سپاه رشد کردم.
آقای رشیدپور با حرف‌هایی که در مورد سازمان اوج زدند، واژه‌های عجیبی را می‌سازند. من به تلویزیون اعتراض می‌کنم. وقتی تلویزیون می‌خواهد فیلم‌هایم را پخش کند، سی چهل بار زنگ میزنند اما در تلویزیون اینگونه با «به وقت شام» رفتار میکنند.
من از مسئولین شبکه سه و شبکه دو اعتراضم را به خدا می‌برم که اشخاصی را دعوت می‌کند از جمله همین آقای رشیدپور که وقتی به تلویزیون می‌آیند، تبدیل به اپوزیسیون می‌شوند . اُف بر کسی که می‌گوید فیلم «به وقت شام» کمدی است!»
یادداشت حامد زمانی در خصوص صحبت های ابراهیم حاتمی کیا به این شرح می باشد:
«وابسته و چاپلوس کیست؟
یه هفته قبل از ینکه بکل از دنیا و حواشیش دور باشم، حس کردم موجی براه افتاده توسط روشنفکران اتفاقا صاحب قدرت و رانت با مقصد ارجح بودن تکنیک بر دغدغه !
دیشب که رصد میکردم اتفاقای این چند وقت بخصوص حواشی جشنواره_فجر رو؛
خواستم راجع به ماهیت این جریان بنویسم(که بعدا حتما مینویسم)
اما گفتم بذارم تا جشنواره تموم بشه؛
تا امشب…
امشب که دوباره تموم این ۸سال برام مرور شد؛
ریل یه برداشت چند فریمی از این سالهاست…
سالهایی که حالِت شبیه حال کسیه که به ناعادلانه ترین و‌پوشالی ترین دلایل متهم میشه؛
میتونه خیلی راحت حرف بزنه و خودشو راحت کنه؛
اما بازم هیچی نمیگه و انگار منتظره!
منتظر کسای دیگه؛ منتظر چیزای دیگه…
“من عزتم توی این اتهامه”
اما پس بقیه چی؟
قبلا هم گفتم:
ما هر روز انتخابات داریم
و اتفاقا هر روز توی انتخاباتمون میبازیم!
اگر هنر و سینمای ما داره روز بروز از ما دور میشه؛
اگه نسبت تولیدات هنری با ما تقریبا هیچه!
اگر رسانه نداریم!
و آنهایی ام‌که داریم مال ما نیست!!!
اگر همه ی اتفاقات شیک و لاچکری و مردم پسند(!!!) مال ما نیست!!
اگر فلان بازیگر و کارگردان جلوی چشم همه شوخی جنسی میکنه…
اگر فلان بازیگر زن…
اگر…
تقصیر خودمونه!
تقصیر حسادت هامون…
سکوت هامون…
ناباوریها و تنبلیهامون…
تقصیر کسایی که فقط نوک دماغشونو میبینند و اون دو روزی که فلان منصب دستشونه!
ادعای رفاقت میکنند و تا وقتی که باهاشون نشست و‌برخاست داری رفیق اند!
و وقتی نباشی از هر غریبه ای غریبه تر!
تقصیر اوناییکه حق رو میبینند و سکوت میکنند!
اوناییکه وقتی کسی نیست،فقط میخوانت!
اوناییکه نامه مینویسن تا بایکوت همه جانبه ات کنند!
اوناییکه با ملاک دیده شدن صرف و نه تاثیرگزاری؛ دست بدامن سلبیریتها میشن!
بله…
تقصیر خودمونه!
اون جماعت کارشونو بلدند و به دینشون استوار!
از حسین (ع) دم میزنند؛ اما اونکه از حسین میسازه و میخونه رو به انواع مختلف متهم میکنند!
از زینب و مدافعان حرم میگن؛ اما هرکی از اونها بگه و بسازه میشه وابسته و چاپلوس !
آمریکا فحششون هم بده؛ اگر کسی رگ غیرتش بالا بزنه ریاکار ه!
دلم بحال عده ای میسوزه؛
عده ای که اینها رو نمیبینه!
و عده ای که نمیخواد ببینه!
اوناییکه خبر ندارن وابسته و چاپلوس واقعی کیه؟
و اوناییکه خبر دارن و بنا به منافعشون سکوت میکنن!
اوناییکه نمیفهمن ترسو کیست؟
“ترسو کسی ست که میانه می ایستد تا مبادا آسیبی ببیند!”
نه کسیکه خودش رو برای هدفی آماج حمله ها میکنه!
چه کسی هم به میخ میزنه و هم به نعل؟
پشت سرهم پروژه از ارگانهای حکومتی میگیره و حتی پوستر کار رو روی پیجش هم نمیذاره تا مبادا بر پیکره ی هنر مردمیش خدشه ای وارد شه!
و چه بسیارن کسایکه با همین ترفند بیشترین و بهترین تیتراژها رو میخونن و بهترین برنامه ها و جشنواره ها و پروژه ها را مهمونن؛
حتی اگه یه شب در من و تو باشند و یه شب در رسانه ملی!
و اتفاقا همانها که تعدادشان کم هم نیست؛
انگشت اتهامشون به سمت امثال منیه که بنا به عقیده ام توی ژانری که کسی کار نمیساخت کار ساخته‌ام
و رسانه توی برهه ای بنا به وظیفه و شعارهاش اونا رو منتشر کرده!
که اتفاقا بارها به همین نوع انتشار اعتراض داشته‌ام
که هرکس دیگه ای هم میساخت رسانه همینکار رو میکرد! (همونطورکه‌میکنه!)
که همین هم؛ یک چندمِ حضور،نماهنگها و‌تیتراژای جمع کثیری از خواننده های دیگه هم نیست!
که مواقعی که کسی نیست کارهای من منتشر میشه و وقتی موقع گل و‌بلبله؛ خبری از ما نیست و ما میشیم بَد و اَخ!
منی‌که بارها گفتم اگه شخصی یا ارگانی ثابت کنه تا بحال سر سوزنی از رانتی یا وامی استفاده کرده‌ام یا درخواستی از ارگانی داشته‌ام موسیقی رو کنار میذارم!
منی که سه ساله بخاطر اینکه سایه ی این برچسب از سر موسیقیم بره؛ هیچ جا نمیرم!
نه روی جلدی میرم و نه تیتر میشم!
نه از کسی چیزی خواسته ام و میخوام!
با جیب خودم کار میسازم که کسی به شخصیت موسیقیم و طرفدارام توهینی نکنه!
و وای بحال کساییکه میبینند و قدرت دارند و سکوت میکنند!
و در آخر!
والله کسی که وسط میدون ایستاده و از عقیده میسازه؛
چلاق نیست!
خیلی راحت میتونه بره تو فضاهای دیگه کار کنه!
اتفاقا کسیکه توی این ژانر میسازه و‌موفقه؛
کار‌کردن و‌موفقیت توی ژانرای دیگه براش بمراتب هم راحت تره؛ هم بی دردسرتر!
پس اگه علیرغم همه ی اتفاقها مونده؛دلیل دیگه ای داره!
بحرمت اون دلیل مشترک یکم خودمونو وجدانمون تکون بدیم!
حامد زمانی
۲۲بهمن۹۶