موسیقی پارس: مراسم رونمایی از مجموعه برگزیده آثار «لوریس چکناواریان» آهنگساز و رهبر ارکستر پیشکسوت موسیقی کشورمان به همت موسسه فرهنگی هنری «را دنو اندیش» در تالار وحدت تهران برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی موسسه فرهنگی هنری «رادنواندیش»، مجموعه برگزیده آثار «لوریس چکناواریان» آهنگساز و رهبر ارکستر پیشکسوت موسیقی کشورمان در قالب برگزاری یک مراسم ویژه توسط موسسه فرهنگی هنری «راد نواندیش» در تالار وحدت تهران رونمایی شد.
در این مراسم که با حضور «لوریس چکناواریان» و تعدادی از هنرمندان مطرح موسیقی ، تئاتر و سینمای کشورمان برپا شد، از پانزده اثر صوتی و تصویری این آهنگساز و رهبر ارکستر برجسته در قالب سیزده اثر صوتی و دو اثر تصویری که طی سالهای گذشته توسط ارکسترهای مختلف داخلی و بینالمللی اجرا شده است، رونمایی شد. این در حالی است پخش فیلمهایی از آثار «لوریس چکناوریان» و جشن امضای اثر بخش های دیگر این مراسم را تشکیل میداد.
«امید نیکبین» مدیر تولید مجموعه برگزیده آثار «لوریس چکناواریان» در بخشی از این مراسم بیان کرد: این شادمانی که امشب شاهد برگزاری آن هستیم فقط بخشی از آثار استاد چکناواریان است که به انتخاب ایشان از گنجینه آثارشان بیرون آمد و به همت موسسه فرهنگی هنری «رادنواندیش» به ثمر رسید.
وی ضمن قدردانی از «رازمیک اوحانیان» در بخش شرح و شناخت آثار «لوریس چکناواریان» در این مجموعه بیان کرد: انتخاب آثار، کار بسیار مشکلی بود، چرا که ما تصمیم داشتیم این کارها را با کیفیت بسیار بهتری به لحاظ میکس و مسترینگ ارائه دهیم. البته برخی از آثار ارائه شده کارهای قدیمی هستند که امکان میکس و مستر مجدد نداشت اما در مجموع فکر میکنم مجموعه فعلی از کیفیت قابل توجهی برخوردار باشد.
این پژوهشگر موسیقی در ادامه صحبتهای خود با قدردانی از تلاش «لوریس چکناواریان» در عرصه موسیقی تأکید کرد: به اعتقاد من استاد «لوریس چکناواریان» آخرین رمانتیک موسیقی ایران است که بعد از او دیگر هنرمندی مانند وی وجود نخواهد داشت. من دوست دارم در این برنامه باشکوه از اصطلاح «آخرین رمانتیک موسیقی» استفاده کنم که به حق شایسته عنوان استاد چکناواریان است.
«یارتا یاران» پژوهشگر و از دوستان نزدیک «لوریس چکناواریان» هم در بخش دیگری از این مراسم، ضمن قدردانی از مقام هنری این هنرمند پیشکسوت عرصه موسیقی، متنی را برای حاضران در مراسم قرائت کرد. در این متن آمده است: «انسان بیش از همه جای جهان، در این سرزمین باستانی، نیست آن که نشان میدهد، آن است که پنهان میکند. پس شناخت، کشف نهانیهاست. هر کس، هر چه قدر که صاف و ساده باشد. همیشه چیزی برای پنهان کردن دارد. آنچه پنهان میشود، به مرور زمان بدل به اصلیترین خصیصه خواهد شد. خصیصهای اصلی که اکثر اوقات، در جنگل تاریک درون هر کس، گم و ناشناخته میماند. تاریکی، درون تاریکی؛ شناخت خود، مقدم است بر شناختِ هر چیز دیگر، از این روست که شناختِ خود، برترین وظیفه انسان است؛ که آفتی بدتر نبود از ناشناخت. آن که از کودکی، کار خود را در جهان میداند، نخستین قدم را در راه رستگاری برداشته است. ادامه زندگی این گونه کَسی، تلاش طی مسیر است و منحرف نشدن از راه ؛ که رستگاری در رفتن راه تا به انتهاست، در انجام هر به تمام و کمال. هر هنرمندی بهتر از هر کس دیگر میداند چه کرده و جایگاهش کجاست؛ اگر آن را به زبان نمیآورد، دلیلش در بخش پنهان وجودِ اوست، در آن قلمرو دور از دست که قدر آن را کمتر کسی دانسته است و از سرِ همین قدرناشناسی منتشر است که او در سرزمین خود، در جایگاه بایسته و شایسته هنر خود نیست. رنجی جانکاه را تاب میآورد و لبخند میزند و با همه عکس میگیرد، با تمام کسانی که از الف تا بایِ موسیقی او چیزی نمیدانند جز یک حرف و یا دو حرف و گاه هیچ. او روی قله هنر خود تنهاست، هنوز ناشناخته، با اپراهاو آثار بزرگِ اجرا نشده و نشنیده، با قدرشناسی دوستان و با قدر ناشناسی دیگران، اگر چه یک ایران است و یک لوریس چکناواریان»