«شبگير و ايوار» منتشر شد

موسيقى پارس: «یمین غفاری» آلبوم موسیقی بی کلام خود را با عنوان «شبگیر و ایوار»، توسط نشر موسیقی پژواک نیزوا منتشر کرد.
این اثر که برای همنوازی تار و سازهای کوبه‌ای مى باشد هم اکنون در سایت بیپ تونز به طور قانونی قابل دانلود است.
«بامداد»، «خسروانی»، «شفق»، «مثنوی»، «رنگ»، «نغمه»، «به یاد شهناز»، «شبگیر»، «طلوع» و «ایوار»، ده قطعه این آلبوم را تشکیل می دهند.
هنرمندانى چون «ارژنگ كامكار» (تمبک)، «مهرناز دبيرزاده» (تمبک، ضرب زورخانه، کونگا، کاخن و شیکر)، «مهران اميراصلانى» (تمبک) و «برديا نديمى» (کونگا، بانگو، شیکر، کاباسا و مثلث) در کنار «يمين غفارى» (تار و بم تار) در تولید آلبوم موسیقی «شبگیر و ایوار» ايفاى نقش كرده اند.
«يمين غفارى» در دیباچه این اثر، نوشته است: «از نوجوانی با مضراب‌ درخشان لطفی، نغمه‌های بی‌بدیل شهناز، استواری جواب آواز پیرنیاکان، شیرینی سه‌تار فیروزی مانوس بوده‌ام، همگی در جانم ریشه دوانیده و سیطره‌اش‌‌ رهایم نمی‌کند. لحظه‌ای بدون این‌ها نبوده‌ام و زمانی بدون آن هم برایم متصور نیست، آنقدر که ساده‌دلانه همگان را شیفتهٔ این سحرانگیز هنر پنجم دنیا می‌دانم. بارقهٔ «شبگیر و ایوار» از زمستان ۹۳ در ذهنم شکل گرفت، اعتراف می‌کنم آنچه پیش رو دارید، در آغاز این نبود و درحین کار دستخوش دگرگونی شد، آشنایی‌ام با ریتم‌های آمریکای لاتین و سازهای آن، سبب علاقمندی‌ام به تلفیق این دو شد، به پیروی دریافتم که تجربهٔ این ساز‌ها در کشورمان بیشتر در حیطه موسیقی پاپ هست و در کنار سازهای ایرانی نوپا محسوب می‌شود، اما من در تلاطم دو رویکرد شخصی‌ام گرفتار شدم، از طرفی ذهنیت ردیف محور و سنتی، از طرف دیگر روحیه ماجراجو و اشتیاق به کارهای نکرده، دوگانگی دردسرساز که برایم به یک وسواس تبدیل شده و این‌بار هم در طولانی شدن پروژه موثر بود. دراین بین تلاش کردم به هر دو ندای درونم پاسخ دهم و مجموعه را به خیال خودم از هر دو نگاه برخوردار کنم. اگر بخواهم پیرامون «شبگیر و ایوار» سخنی بگویم می‌توانم سه بخش کلی را معرفی کنم، اول قطعات ضربی با فضای موسیقی سنتی، دوم قطعات با ریتم‌ها و سازهای آمریکای لاتین و سوم بخش‌های آوازی، ارتباط هر سه بخش در بستر دستگاه چهارگاه نهایی می‌شود. گوشه‌های درآمد، مخالف، نغمه، خسروانی، حصار، مثنوی، بوسلیک، منصوری به فراخور مورد استفاده قرار گرفته‌اند ولی نه در توالی متداول در ردیف. قطعات به تنهایی و مستقل از یکدیگر هستند اما تلاش شده تا کل مجموعه از یکپارچگی و وحدت بی‌بهره نباشد. توضیح که قطعهٔ «به یاد شهناز» از نواخته‌های استاد جلیل شهناز هست که باز اجرا شده، پیشکشی برای شادی روح ایشان. در پایان تشکر و قدردانی‌ام را تقدیم دوستان عزیزم می‌کنم. ابتدا استاد ارژنگ کامکار برای همنوازی در قطعه‌های «رنگ» و «به یاد شهناز». دیگر خانم مهرناز دبیرزاده که از دو جهت بایستی قدردان ایشان باشم، اول برای همراهی در قطعه‌های «بامداد» و «شبگیر»، دوم ‌جان‌مایه علاقمندی‌ام به ریتم‌ها و سازهای آمریکای لاتین. دودیگر آقای مهران امیراصلانی دوست و همکار خوبم که با شکیبایی، وسواسم را پذیرفت و قطعه «شفق» حاصل این همراهی است. درآخر استاد بردیا ندیمی که حضورشان برایم بسیار مغتنم و تاثیر گذار بود و قطعه «ایوار» هم ثمره آن هست. تنشان سالم و بی‌گزند.»