دوران کودکی با روحیه کاملاً درون گرایانه کاملاً از او چیزی متفاوت می ساخت. تمام سرگرمی های او دیزنی لند، بازی کردن و خواندن کتاب های کمیک بود. او همیشه ترجیح می داد تا در اتاقش تنها باشد. سال های اولیه زندگی باکتهد فعالیت Buckethead اینگونه میگذشتند. او در سال 12 سالگی برای اولین بار نواختن را از مرد مسنی که همسایه آن ها بود آموخت.
چند سال بعد زمانی که به یک محله جدید رفتند تصمیم گرفت تا در مورد موسیقی و دنیای آن کاملاً جدی تری باشد. او از نوازنده و استاد های حاضر در فروشگاهی که نزدیک محل آن ها بود کمک می گرفت. بعد از گذشت چند سال، آن پسر بچه پشت ماسک سفیدش باز هم تنهاست. سبک های موسیقی که در آن ها فعالیت خود را انجام می دهد اصلاً مرز مشخصی ندارند. پراگرسیو متال، فانک، بلوز، بلوگرس، امبینت و موسیقی آوانگارد.
در اغلب لیست های لیست های ترینی که در مورد گیتار وجود دارد قرار می گیرد. تندترین، عجیب غریب ترین، بهترین، اجرای های مختلف با هنرمندان دیگر. از سرج تانکیان تا Guns ‘N Roses و برای فیلم ها یا بازی ها مثل Saw 2 و مجموعه مورتال کمبت موسیقی هایی ساخته است؛ اما همچنین او همیشه فعالیت های فردی را به گروهی ترجیح می دهد.
اولین آلبوم سولوی Bucketheadland شماره 1 با فضای موزیک الکترونیک-اکسپرمنتال درون آن استفاده می شودکه با گیتار نوازی های تکنیکال خود آلبوم زیبا اما بی نظم را نشان می دهد. در باکتهد لند متن و اجرای سولو قطعات با طول حداکثر چهل ثانیه و هشت دقیق در کنار هم و بدون هیچ تنظیم خاصی در کنار یکدیگر قرار می گیرند. نوشته های و خطوط ژاپنی روی کاور آلبوم نشانه تأثیر و الهام او از کشور سرزمین آفتاب در آثار اوست. تأثیری که بدون شک رد کردن آن در آثار همکاری های باکتهد می توان کاملاً دید.
بهترین پاسخ ها از زبان شخص او در آلبوم بعدیش یعنی Giant Robot که با فاصله ای حدوداً دوساله از آلبوم قبل در سال 1994 که منتشر شده بود می توان به آسانی پیدا کرد. آلبومی که با داشتن یک جهش بزرگ از آلبوم اول او به عنوان یک شاهکار نزد مخاطب ها و طرفدارانش تبدیل شده است.
Giant Robot با داشتن صدای خواب آلود پسری که از پدر خود می پرسد: بابا؛ باکتهد کیه؟ شروع می شود. پدر جواب می گوید باکتهد؟ این یک رویاس که تو یه لانه مرغ ها بزرگ شده است و بدون سطلی روی سر خود به آدم تنها و کاملاً بی پناه. ترک Come In Peace تصویر تازه ای از شخصیت باکتهد را برای ما می سازد و در قسمتی از این متن می شنویم:
هم اکنون گزارش های تائید نشده ای به دست ما رسیده است که توکیو مورد حمله قرار گرفته. توسط یک مرد 15 فوتی، با صورتی سفید. یک طرف مرغ سوخاری که روی سرش قرار داردو یک گیتار عظیم به همراه دارد. بنا به این گزارش، هر زمانی او یک نت را می نوازد، امواج صوتی او باعث می شود تا تمامی ساختمان ها و ماشین ها منفجر شوند، اسفالت خیابان ها ترک برمی دارند و از هم جدا می شوند، ماشین ها و اسباب بازی های به این طرف و آن طرف پرتاب می شوند.
به غیر داستان لانه مرغ که ایده ای خلاقانه از خود اوست، خود داستان باکتهد شدن را از شبی تعریف می کند که وقتی در حال تماشای یک فیلم ترسناک به نام Halloween 4 بود گرفته است. بعد از تماشای آن فیلم، یک ماسک شبیه شخصیت اصلی فیلم به نام Michael Mayers می خرد. ایده سطل هم اواخر همان شب، زمانی که در حال خوردن مرغ سوخاری بود به ذهنش رسید. ماسک را پوشید، سطل مرغ سخاری را روی سر خود گذاشت.
مقابل آینه رفت و به خود نگاه کرد و گفت: باکتهد. این باکتهده. بعد از آن بود که تصمیم گرفت باکتهد بماند. با قد 1.98 و سطل و ماسکی که همیشه همراه همیشگی او هستند چیزی به غیر از یک باکتهد نمی تواند باشد. او داشتن 51 سال سن چیزی حدود 314 آلبوم استودیوی و سولو و بیش از 50 آلبوم مشارکتی را با سایر هنرمندان داشته است. مجموع آثار سولو او حدود 188 ساعت است، چیزی برابر یک هفته نخوابیدن، غذا خوردن و بدون وقفه موسیقی گوش دادن.