موسیقی پارس: در شامگاه روز ۲۳ و ۲۴ اردیبهشت، کنسرت شرق و غرب ارکستر هنگام طی سه سانس با رهبری علی رحمجو به روی صحنه رفت. استقبال کمنظیر از این کنسرت باعث تمدید یک سانس دیگر در روز دوم شده بود. در این کنسرت آثاری از آهنگسازان برجستهی غربی و شرقی از جمله پیتر وارلاک، بنجامین بریتن، آروو پرت، بلا بارتوک، خیام میرزازده و کاظم داودیان اجرا شد. این اجرا نخستین اجرای موسیقی کلاسیک با مجوز بینالمللی در شهر تبریز بود. انتخاب و ترتیب اجرای قطعات به نحوی بود که مسیر موسیقایی و جغرافیایی مشخصی طی شده و اشتراکات و پیوند بین موسیقی کلاسیک غربی و شرقی نشان داده شود.
اما سانس پایانی این اجرا دلیلی برای متفاوت بودن داشت، حضور دو تن از چهرههای اسطورهای موسیقی کلاسیک در ایران. استاد سیاوش ظهیرالدینی (دارای نشان درجه یک هنری و از بزرگترین نوازندگان کلاسیک ویولن و ویولا در ایران) و استاد نادر مشایخی (آهنگساز و رهبر ارکستر برجستهی بینالمللی) میهمانان ویژهی این اجرا بودند. استاد مشایخی در آغاز بخش دوم کنسرت به روی صحنه رفت و طی سخنانی با حضار از اجرای کمنقص ارکستر و صدابرداری عالی برنامه ابراز شگفتی نمود. وی همچنین افزود آروو پرت (آهنگساز بزرگ استونیایی و مولف اثر تحسینشدهی «شرق و غرب») طی صحبتی که با وی داشته است، از اجرا شدن قطعهی «شرق و غرب» در ایران بسیار ابراز خرسندی نموده است. لازم به ذکر است این قطعه برای اولین بار در ایران با مجوز رسمی ناشر آثار آروو پرت در این کنسرت اجرا شد.
در پایان برنامه نیز استاد ظهیرالدینی به روی صحنه رفت و گفت: «امروز به معنای واقعی شوکه شدم.» وی در ادامه، سطح کیفی بالای ارکستر و انسجام و هماهنگی کامل آن با رهبر ارکستر را ستود و افزود: «امروز واقعاً شگفتزده شدم و انتظار نداشتم روزی در شهری غیر از تهران شاهد اجرایی در این سطح و کیفیت باشم.» همچنین وی از زحمات علی رحمجو به عنوان رهبر ارکستر و هادی نوبری به عنوان کنسرت مایستر تقدیر و تشکر کرد. در شامگاه روز ۲۳ و ۲۴ اردیبهشت، کنسرت شرق و غرب ارکستر هنگام طی سه سانس با رهبری علی رحمجو به روی صحنه رفت. استقبال کمنظیر از این کنسرت باعث تمدید یک سانس دیگر در روز دوم شده بود. در این کنسرت آثاری از آهنگسازان برجستهی غربی و شرقی از جمله پیتر وارلاک، بنجامین بریتن، آروو پرت، بلا بارتوک، خیام میرزازده و کاظم داودیان اجرا شد. این اجرا نخستین اجرای موسیقی کلاسیک با مجوز بینالمللی در شهر تبریز بود. انتخاب و ترتیب اجرای قطعات به نحوی بود که مسیر موسیقایی و جغرافیایی مشخصی طی شده و اشتراکات و پیوند بین موسیقی کلاسیک غربی و شرقی نشان داده شود.