موسیقی پارس: «مهدی یراحی» با تأثر از اتفاقات تلخى كه طى چند روز گذشته در کشور رخ داد يادداشتى را نوشت كه با اندك تغييرى صبحِ روز گذشته در روزنامه “شرق” چاپ شد.
متن كامل يادداشتى كه صبح روز ١٧ دى، با اندك تغيير در روزنامه “شرق” به چاپ رسيد را اينجا بخوانيد :
آقاى رئيس!
درست گفتيد: “مشكل مردم ما تنها معضلات اقتصادى، گرانى و بيكارى نيست. مردم نياز به فضاى باز سياسى دارند تا در مورد حقوق مسلمشان حرف بزنند و اعتراض كنند”.
اين هم درست است كه در هشت سال پيش از ریاستِ شما ، ملت اجازه همين حد ابراز نظر و اعتراض را نداشت.
اين را نيز بارها گفته ايد و مى دانيم كه ايران را در بحرانى ترين دورانِ اقتصادى و در اوج اشکالات و اشتباهات اِعمال ِ سياستِ خارجى تحويل گرفتيد.
اما آيا واقعاً از نظر شما ميزان و مترِ “مردم سالارى دينی” دوران مدیریت هشت ساله پيش از شماست!؟
در پنجمین سال از مدیریت خودتان بر قوه مجریه، به ما بگویید؛ بناست تا كجا و چه زمان بلاياى به جا مانده از هشت سالِ قبلِ خود را به منزله “برهان خُلف” در جهت دفاع از عملكرد دولت تدبير و اميد مطرح كنيد!؟
آقاى رئيس!
شما و وزير محترم كشور در جواب معترضان چند روز اخير، از اعتماد به توانمندى دولت در حفظ امنيت سخن گفتيد كه اگر وارد عمل نمى شويم به خاطر اطمينان به اقتدارمان است! از شما مى پرسم: آيا اين اقتدار و اعتماد را از خاستگاهی جز توده مردم به دست آورده ايد؟ شنيدم كه مى گفتيد اگر لازم بدانم از حاميانمان مى خواهم به خيابانها بيايند تا با صلابت پاسخ معترضان را بدهند! آيا واقعاً اين خودتان هستيد؟! من يكى از بيست و چند ميليون نفرى ام كه به شما رأى دادند. انتخابتان كردم تا در شرايطى چون روزهاى اخير، حداقل بشود با شما حرف بزنم و عملكردتان را نقد كنم. انتخابتان كردم چون گفتيد من يك حقوق دانم و احساس كردم مرعوب جريانها نمی شوید و بالادستى جز قانون و مهم تر از آن اخلاق نمی شناسید. چه كسى از خشونت، به آتش كشيدنِ خيابانها، تخريب اموال عمومى و ايجاد هرج و مرج شاد مى شود؟ اما آيا عمر، اعتماد و ميلياردها تومان ثروت اين مردم جزو اموال عمومى به حساب نمى آيند؟!
آقاى رئيس!
هنوز به انتخابم اميدوارم اما صادقانه اگر به زورآزمايى خيابانى دعوت بشوم حضور پيدا نمى كنم. امثال من شما را به عنوان نماينده تفكر اصلاحات و گفتمان انتخاب كرديم كه مسائل را در جايى جز كوچه و خيابان و در فضايى به دور از خفيف شمردن مخالف و معترض حل كنيد.
آقاى رئيس!
شما رئيس همه جمهوريد، چه كسانى كه به شما رأى دادند، چه آنها كه چشم ديدنتان را نداشتند. اين انتخاب شما بود. پاى انتخابتان بايستيد، آنگاه ببينيد چگونه حاميانتان پاى انتخابشان خواهند ایستاد.
مهدى يراحى