کار با سیروان خسروی لذتبخش است
موسیقی پارس – فرید توفیقی : طی سال‌های اخیر و با گسترش فعالیت خواننده‌ها در فضای موسیقی پاپ، عکاسان و کارگردان‌های بسیاری فعالیت کرده اند. علی قاضی زاده کارگردان جوان این عرصه نیز با همکاری‌های موفقی که همراه با خواننده های برجسته کشور تجربه کرده، توانسته جایگاه خوبی در میان هنرمندان این حوزه پیدا کند. او از سال 82 فعالیت خود در این زمینه را آغاز کرده و چندی پیش کلیپ قطعه «کجایی تو» اثر سیروان خسروی با کارگردانی وی منتشر شد که با استقبال خوبی نیز رو به رو شد.
«موسیقی پارس» برای نخستین گفتگویی با این هنرمند جوان انجام داده که در ادامه می‌توانید آن را بخوانید:
برای سوال اول می خواهم بپرسم چه مسائلی باعث شد در کنار کار عکاسی به کار ویدئو گرایش پیدا کنی؟
من از همان ابتدای فعالیتم به کارگردانی علاقه مند بودم ولی فکر می کردم برای اینکه کارگردان خوبی باشم ابتدا باید یک عکاس خوب باشم، البته شاید خیلی ها با این نظر من موافق نباشند ولی من به این موضوع ایمان داشتم. البته من شخصا به عکاسی هم علاقه داشتم و خوشبختانه در مسیر پیشرفت کاری و زندگی ام، به من خیلی کمک کرد. در دوران عکاسی با مفاهیم تصویر و نور آشنا شدم که به یکی از نکات قوت من در کارگردانی تبدیل شد.
شاید برای بسیاری جالب باشد که بدانند ایده‌های عکاسی و ساخت کلیپ از کجا می‌آید؟
من در ابتدا به عکاسی رئال علاقه داشتم و شروع فعالیتم با عکس هایی با سبک رئال بود، ولی بعد ها به سمت عکاسی سورئال روی آوردم که به نظر من اصلی ترین نقطه ی عطف من با خیلی از عکاس های دیگر همین موضوع بود. عکاسی سورئال خیلی سخت تر و پیچیده تر بود و عکس ها خیلی مفهومی تر و جالب تر بودند.
برای هر عکس یک ایده ی خاص نیاز بود و ایده ها معمولا از اتفاقات پیرامون زندگی روزانه به ذهنم خطور می کرد. مثلا از درد دل های یک راننده تاکسی یا صحبت های یک دوست … و قسمت دیگر ایده ها هم معمولا از فیلم ها و عکس هایی که دیدم الهام گرفته ام.
موزیک ویدئو های حال حاضر کشور چقدر با موزیک ویدئوهای خارج از کشور متفاوت است؟
به نظر من مقایسه این دو با هم زیاد درست نیست چون ویدئو های ایرانی در اوج محدودیت ساخته می شود و تا وقتی محدودیت وجود داشته باشد هیچ وقت نمی شود کاری با کیفیت ساخت که با کشور های خارجی قابل مقایسه باشد.
در این عرصه اتفاق افتاده که کارهایت را با شخصی دیگر مقایسه کنی؟ خودت فکر می‌کنی چقدر در این حرفه موفق بودی؟
من همیشه سعی کرده ام کارهای هنری خود را با شخص خودم و کارهای قبلی خود مقابسه کنم و با توجه به بازخورد هایی که از کارهای قبلی داشتم نقاط ضعف خود را برطرف کنم. در مورد اینکه در این راستا موفق بوده ام یا خیر، به نظرم مخاطبین بهترین قاضی هستند، ولی من همیشه سعی کرده ام کارهای بهتر و با ایده های نو ارائه دهم.
فکر می کنی چه دلیلی باعث تفاوت گوناگون ویدئو های داخلی و خارجی می‌شود؟
اولین و شاید مهمترین دلیل کیفیت در ویدئو های داخلی و خارجی موضوع «بودجه» است که توسط کمپانی و یا اسپانسر ها باید تامین شود ولی متاسفانه این بودجه در داخل کشور با نمونه های خارجی قابل مقایسه نیست. به طور مثال شما فرض کنید قرار است مدیر پروژه یک برج باشید ولی فقط بوجه ی ساخت یک طبقه از برج در اختیار شما قرار گیرد، در این شرایط شما یا پروژه را قبول نمی کنید و یا از مواد درجه دو الی سه استفاده می کنید. مطمئنا شما هیچ وقت نمی توانید پروژه خود را با یک پروژه ای با بودجه ی کافی و مواد درجه یک مقایسه کنید. در کار ویدئو موسیقی هم دقیقا مصداق همین موضوع است. مدت زمان ویدئو ها معمولا سه الی چهار دقیقه می باشد، نمونه های خارجی با هزینه ی بالای سی هزار دلار یک پروژه را انجام می دهند ولی در حال حاضر در داخل کشور بالاترین دست مزد ها برای پروژه ویدئو شاید کمتر از پنج هزار دلار باشد. آیا به نظر شما باید نتیجه ی کار را با هم مقایسه کرد؟
علت همکاری متعدد شما با سیروان خسروی چیست؟ به طور کلی با چه خواننده هایی راحت تر می توانید کار کنید؟
از نظر من کار با سیروان خیلی راحت و لذتبخش است چون هم سبک موسیقی اش را دوست دارم و همچنین از نظر فضای ذهنی و سلیقه خیلی به یکدیگر نزدیک هستیم.
من سعی می کنم با هنرمندانی کار کنم که شخصیت حرفه ای داشته باشند و از نظر هنری هم در جایگاه خوبی در حرفه ی خود قرار گرفته باشند تا بتوانند سهم خود را در پروژه به خوبی و با کیفیت بالا ایفا کنند.
کمی از مراحل ساخت ویدیو «کجایی تو» توضیح دهید، از دیدگاه مخاطبین این ویدیو بسیار پر بیننده و دیدنی بود، از دیدگاه خودتان نتیجه این کار مثبت بود؟
پروژه ی موسیقی ویدئو «کجایی تو » اولین تجربه ی کاری من بود که تمام فیلم برداری در شب انجام شد. از جمله سختی های تولید این ویدئو می‌توان به فیلم برداری این ویدئو در جنگل های شمال کشور اشاره کرد که برای برق رسانی به پروژه مجبور به کابل کشی حدود صد متر شدیم. در صحنه سازی هایی مانند برف و مه نیاز به هماهنگی دقیق بین عوامل تولید بود که برای آماده سازی هر صحنه حدوداً دو الی سه ساعت زمان نیاز بود. فیلم برداری این پروژه حدود پنج روز به طول انجامید که هر روز بین غروب تا طلوع خورشید عوامل پروژه دائما در حال فعالیت بودند ولی با توجه به همه ی سختی ها و اتفاق های غیر قابل پیش بینی از نتیجه ی کار راضی بودم و امیدوارم مورد پسند مخاطبان واقع شده باشد.
برسیم به موضوع کپی کردن که متاسفانه بسیاری از هنرمدان داخل کشور ما، همچنین هنرمدان مطرح در این عرصه در کارشان کپی می کنند. فکر می کنی به چه دلیل این اتفاق ها در کشور ما صورت می گیرد؟
به نظر من ابتدا باید به مفهوم کپی کردن فکر کنیم چون تعریف های زیادی از کپی کردن اثر هنری وجود دارد. برخی هنرمندان عیناً از پروژه های خارجی کپی می کنند و برخی هم فقط ایده می گیرند ولی در عمل، اکثر مردم آن را کپی کردن حساب می کنند. به نظر من خلاقیت اختراع چرخ از اول نیست و ما پیرامون محیط اطراف خود ایده هایی را پیدا می کنیم. یک هنرمند با خلاقیت خود باید آن ایده را پرورش بدهد و یک محصول جدید تولید کند و من اصلا با این مفهوم کپی کردن مشکلی ندارم.
همان طور که در سوالات قبلی توضیح دادم متاسفانه در کشور ما دست‌مزد کار های هنری هیچ تناسبی با خود اثر ندارد. هزینه ی پرداخت شده برای کارهای هنری در ایران معمولا جزء کمترین پرداختی ها در دنیا است و این کار به مرور زمان خلاقیت را از هنرمندان می گیرد. به نظر من خلاقیت معمولا زمانی بیشتر است که یک هنرمند به جای دغدغه های اقتصادی، به کار خود تمرکز داشته باشد و این رابطه مستقیم با نحوه و میزان پرداختی کارفرما دارد.
به عنوان صحبت های آخر، توضیح دهی در آینده برنامه های شما در این حیطه چیست؟
در آینده سعی می کنم بیشتر بر روی پروژه های شخصی مثل فیلم کوتاه و یا برگزاری نمایشگاه عکاسی وقت بیشتری بگذارم .