همه گروه LIMP BIZKIT پادشاه عصر جدید نئو متال می دادند. استفاده از سیستم های الکترونیک در دل کارهای او جا دارند. او امسال پس از گذشت 8 سال از آخرین آلبوم خود Still Sucks را منتشر کرد. در این آلبوم بیش از 32 آهنگ با تمپوی بالا را می شنویم.
آلبوم با نگه داشتن قالب های نوستالژیک شر وع می شود. استارت با DJ Lethal که کاملاً بیرون از فروم است. استفاده از ریف های نامزون و ترکیب شده با سبک djent کاملاً نوآورانه است. استفاده از گروه کر با فرم ساده به این آلبوم کمک زیادی کرده است. آهنگ های کاملاً ملودیک ما را به شکل آلبوم Still Sucks می رساند. کاملاً این حالات به صورت یکپارچه در آلبوم قرار گرفته اند. این ترانه ما را به یاد Starfish Chocolate And The Hot Dog Flavored Water در سال 2011 می اندازد. این آلبوم پس از انتشار توانست نظر مثبت برخی از منتقدین را جلب کند.
ترانه بیشتر این آلبوم تمی اجتماعی و تیره دارند که با اضافه شدن ورس ها به جذابیت آن ها و ریتم ها صدا های خاص تری میشنویم. با این حال گاهی اوقات صدایی مثل بولدوزر ممتد تکرار می شود. استفاده لایه ای از دی جی و میکسرها تا حدود زیادی فضا سازی و افکت گذاری را خوب انجام داده است. بیشتر این آلبوم مثل یک فیلم کوتاه از یک اتفاق توصیف می شود.
برای کسانی که به کاور موزیک علاقه دارند آلبوم LIMP BIZKIT کاملاً دلچسب است. اجرای ضرب آهنگ ملودی ها فضای کسالت بار را از شما کمی دور می کند. بر عکس آلبوم ها گذشته آن ها آهنگ های آرام در آن کم هستند. استفاده از سازهای آکوستیک نکته مثبتی برای آلبوم Still Sucks محسوب می شود. طرفداران زیادی در جهان منتظر منتشر شدن این آلبوم بودند، این اثر پر از خلاقیت است. این آلبوم تا حدودی توانست توقع مخاطب را جلب کند؛ اما برای گروه لیمپ بیزکیت با این سابقه طولانی در سبک نئو متال، کاملاً ضعیف یا حتی متوسط است.