این غزل سروده من است!

آرمان کریمی گفت:

پس از پیگیری بنده از این ماجرا :
ترانه ای که سینا سرلک خوانده غزلی است از هوشنگ ابتهاج

و ترانه ای که استاد اردلان سرفراز عزیز به آن اشاره داشتند ترانه ای است با نام محتاج با صدای ابراهیم حامدی که سال 1371 منتشر شد:

محتاج:

امروز که محتاج توام جای تو خالیست
فردا که می آیی به سراغم نفسی نیست
بر من نفسی نیست ، نفسی نیست
در خانه کسی نیست
نکن امروز را فردا
بیا با ما که فردایی نمی ماند
که از تقدیر و فال ما
در این دنیا کسی چیزی نمی داند
تا آینه رفتم که بگیرم خبر از خود
دیدم که در آن آینه هم جز تو کسی نیست
من در پی خویشم به تو بر می خورم اما
در تو شده ام گم به من دسترسی نیست
نکن امروز را فردا
دلم افتاده زیر پا
بیا ای نازنین ای یار
دلم را از زمین بردار
در این دنیای وانفسا
تویی تنها ، منم تنها
نکن امروز را فردا ، بیا با ما

> اردلان سرفراز<

این ترانه در کتاب " از ریشه تا همیشه" ی اردلان سرفراز به چاپ رسیده

به سراغ از ریشه تا همیشه رفتم که دیدم جناب سرفراز ذیل آن رانه نوشتند:

«به یاد و با الهام از شاعر همیشه‌ی مردم و همیشه در یاد، هوشنگ ابتهاج (سایه) که با غزل‌های ناب و ماندگارش، غزل را به بُعد چهارم رساند.»

پس نتیجه می گیریم اگر برای الهام گرفتن و یاد کردن از شاعر اجازه ای لازم نیست که قطعا نیست ، برای خواندن غزلی از هوشنگ ابتهاج هم نیازی به اجازه گرفتن از اردلان سرافراز نیست صرف آن که ترانه ای با همین مضمون نوشته باشد.

البته نگارنده امیدوار است که سینا سرلک عزیز حداقل از هوشنگ ابتهاج اجازه ی نشر گرفته باشد !