شنیدن فوژان برای کسانی که ذهن بسته ای دارند خیلی سخت است

موسیقی پارس – مهدی خان محمدی: نشست خبری کنسرت ارکستر فوژان به سرپرستی «حمیدرضا دیبازر» با حضور وی، «فرید حامدی» کارگردان کنسرت فوژان و «علیرضا ایرانی نژاد» روابط عمومی سرنا در سالن کنفرانس سرنا برگزار شد.

حمیدرضا دیبازر – سرپرست گروه فوژان

در شرایط فعلی اساسا نباید کنسرتی برگزار شود ولی ما دوست داریم که کنسرت برگزار کنیم و امیدوارم این کنسرت خیلی خوب برگزار شود. برای برگزاری یک کنسرت مجموعه ی عظیمی باید دست به دست هم دهند تا شرایطی پیش آید که برگزار شود.

ارکستر فوژان در این کنسرت آلبوم بوم را اجرا می کند که حدود سه سال پیش منتشر شد. مضمون این کنسرت هم همان دغدغه ی اصلی من صلح جهانی است و مسلما این نوید را می دهم که تنظیم کنسرت با تنظیم آلبوم تفاوت خواهد داشت.

اینکه صلح جهانی را مضمون کار قرار داده ایم یعنی طالب آن هستیم و فقط قصدمان شعار دادن نیست.

در جامعه ای که آگاهی موسیقایی در آن کم است و اسامی خیلی بلد می شوند و مخاطبان به نام هایی چون راک، فیوژن یا تلفیقی اعتماد می کنند من هیچ اصراری ندارم برای اثرم سبک مشخص کنم. زیرا این منتقدها هستند که پس از دیدن کنسرت یا شنیدن آلبوم مشخص می کنند که این موسیقی در چه سبکی جا می گیرد.
به نظرم من ما نباید خیلی دنبال اسامی باشیم زیرا من به شعور مخاطب اعتماد دارم و اعتقاد دارم باید گفتگویی شکل بگیرد. اسامی و سبک ها خیلی کمک نمی کنند و در اینجا نقش اصحاب رسانه بسیار مهم است و باید کمک کنند تا خیلی لیبل ها موجب ورود یا خروج موزیسین ها نشود.

متاسفانه در شرایطی که سالن را نیم ساعت مانده به شروع کنسرت تحویل گروه می دهند نباید توقع داشت که آن استانداردهایی که ما به آن اعتقاد داریم اجرایی شود. متاسفانه در تالار وحدت تا نیم ساعت قبل از اجرا یاران تئاتری روی صحنه هستند و هر وقت که دلشان بخواهد سالن و بک استیج را تحویل ما می دهند و همه چیز دست به دست هم می دهد تا این اتفاق نیفتد در صورتی که مهم ترین خدمت بشری را ما در کنسرت آخر «راجر واترز» دیدیم که این اتفاق به هیچ وجه در ایران نخواهد افتاد. موسیقی ارکستر فوژان پایه و اساسش روی ساندکوالیتی است.

متاسفانه در ایران راک را خیلی وقت ها در صورت بررسی می کنند و به موی بلند و ریش توجه می کنند اما به نظر من راک صخره ای است که در جریان لق اجتماعی ترک برمی دارد و این رادیکالیته به یک نوعی ظهور پیدا می کند.

من راک چون برایم صورت نیست از این منظر فکر می کنم که در پنهان ترین لایه های موسیقی ارکستر فوژان راک وجود دارد. من از کودکی با راک بزرگ شده ام و از زمانی که فهمیدم راک چه می گوید به جدی ترین هایش جذب شده و بیهوده ها را کنار گذاشتم.

البته که اعتقاد دارم تحقق راک در فریاد زدن ها نیست و من متوجه نمی شوم چرا ساعت 4 در کافه برای نوشیدن قهوه را باید با راک فریاد زد. به همین خاطر اعتقاد دارم صورت راک به صیرتش مربوط می شود.

شنیدن فوژان برای کسانی که ذهن بسته ای دارند خیلی سخت است و من متوجه می شوم که موسیقی ام کلافه شان کرده است. موسیقی فوژان برای گوش هایی است باز است و برای گوش هایی که عادت کرده اند که فقط بشنوند این موسیقی خیلی سخت است.

سبک ها ما را وامی دارند که تک ساحتی عمل کنیم و چون موسیقی برای من یکنواخت نیست، من را وامی دارد تا به آن یکنواخت نگاه نکنم.
اثر هنری برای من بدون مخاطب معنی پیدا نمی کند. پس با او است که این اثر معنی پیدا می کند. اما وقتی می گوییم برای او می شود سرگرمی و در شکل جدی برای من اثر بدون مخاطب معنی پیدا نمی کند ولی این اثر برای مخاطب ساخته نمی شود. فکر کنم اگر در حوزه تخصصی این امر وارد شویم این است که هنرمند دارد می گوید و مخاطب هم دریافت می کند.

فرید حامدی – کارگردان کنسرت گروه فوژان

این کنسرت از یک وجه هم پرفورمنس است هم تصویر دارد. منتهی امروزه یک چیزی به غلط رایج شده زیرا هر تصویری که در کنسرت ها پخش می شوند دارای تعابیر غلط است. این حرف نظر من نیست بلکه وجه بین المللی آن ثابت می کند که این تعابیر غلط است. در این کنسرت تصاویری وجود دارد که در 60 کشور جهان اجرا شده و تعدادی هم اختصاصی برای این کنسرت ساخته شده است.

من طراح پوستر، تبلیغات و ویدئو آرت هستم. بیش از 370 آلبوم موسیقی را طراحی کرده ام و به جرات می توان بگویم طراحی در موسیقی ایران در جایگاه بسیار ضعیفی قرار دارد.

اما در مورد پوستر ارکستر فوژان باید بگویم که طراحی آن سبک پوسترهای لهستان است. مضمون صلح یک مضمون گسترده است. در ادامه باید بگویم که آهنگساز این کار درک صحیحی از طراحی دارد و دوم اینکه این پوستر ترسناک تر از قیافه ی آرتیست های دیگر نیست که با صد قلم گریم زیبا جلوه می دهند به همین خاطر اعتقاد دارم این پوستر به استانداردهای جهانی نزدیک است.

پرفورمنس تعاریف استانداردی دارد که یکی از ضلع های آن اگر در ایران به آن پرداخته شود کافی است. در پرفورمنس حتما باید مخاطب در اثر حضور داشته باشد مشخصا در این کنسرت تمامی مخاطبان در سالن به نوعی درگیر اثر هستند.

ایران تنها جایی است که مردم به هنرمند می گیویند که چه کار کند و خود هنرمند هم می گوید که ما کاری را می کنیم که مردم دوست دارند. این خواست مردم مثل یک کودکی است که یک جاهایی گیج می زند به همین خاطر ما نمی توانیم مردم را همه کاره ی خود بدانیم.

ارکستر فوژان کاملا جدی است و اصلا براساس مخاطب چیده نشده و برعلیه مخاطب هم چیده نشده است.

منبع: اختصاصی از موسیقی پارس