میلاد عدل: احتمال دارد وجود رد پایی از لحن رضا یزدانی در آلبوم تاثیر من باشد

موسیقی پارس_شهریار خزایی : شامگاه روز پنجشنبه، دهم اسفند ماه نشست خبری آلبوم “پیچ هرز” اثر “وحید موسویان” در سالن سرنا و با حضور عوامل تولید آلبوم(وحید موسویان، میلاد عدل،طاهر علی رمضانی،سعید شیخان) و اصحاب رسانه برگزار شد.

در این نشست ابتدا عوامل تولید “پیچ هرز” راجع به آلبوم و مراحل تولید آن  توضیحات مختصری را ذکر کردند.

وحید موسویان ابتدا در رابطه با جرقه اصلی و اولیه برای شروع تولید آلبوم گفت: بنده مهماندار هواپیما هستم و کارم را خیلی دوست دارم، یک روز در پرواز در راه بندرعباس میزبان رضایزدانی و گروه ایشان بودیم؛ ضمن عرض خوشامد گویی به یزدانی، از ایشان خواستم تا یکی از قطعاتم را که با گیتار خوانده بودم، گوش دهد.ایشان هم شنیدند و ضمن استقبال از آن قطعه پیشنهاد دادند تا با میلاد عدل همکاری کنم. اگر این شروع با رضا یزدانی رقم نمی خورد، قطعا یک روزی این اتفاق می افتاد اما در آن روز من با دوست بسیار خوبم میلاد عدل آشنا شدم؛ کسی که زمان همکاری با ایشان احساس آرامش می کنم، لازم است تشکر ویژه ای از رضا یزدانی داشته باشم که باعث آشنایی من و میلاد شد و جایشان بسیار خالی است.

موسویان در ارتباط با آلبوم “پیچ هرز” بیان داشت: تولید این آلبوم حدودا 4 سال پیش شروع شد که  شامل 8 قطعه است و میلاد عدل، طاهر علی رمضانی، سعید شیخان در آن به عنوان تنظیم کننده و آهنگساز حضور دارند. طبق برنامه ریزی می بایست این آلبوم شامل قطعات بیشتری باشد که بنا به شرایط، از ۸ قطعه استفاده کردیم. ازابتدا هم اسم آلبوم “پیچ هرز” بود و نامش تغییر نکرد.

او در ارتباط با چالش ها و موانع تولید این اثر اظهار داشت: همیشه برای یک هنرمند در خلق آثار هنری بعد مالی آن برجسته است؛ به خصوص وقتی مثل من خود هنرمند، تیهه کننده اثر باشد. در رابطه با اخذ مجوز ترانه، همیشه یک سری سد ها و سنگ ها وجود دارد؛ هروقت ترانه ای مردود شد، آن را کنار گذاشته ام اما اگر به اصلاحیه نیاز داشت، ویرایش کردم. این کار نه تنها ضربه ای به آلبوم وارد نکرد؛ چه بسا باعث پخته تر شدن آثار هم شد، زمانی که احساس کردم اصلاحیه ای موجب حذف شدن کلید های ترانه ام میشود آن کار را کامل حذف کردم زیرا ترانه های من لایه لایه است و برای ورود به هر لایه یک سری کلمات کلیدی وجود دارد که با حذف آنها دیگر دری به سوی مخاطب باز نمی شود.

وحید موسویان  در پاسخ به سوال خبرنگاران مبنی بر علت عدم استفاده از ترانه های دیگران و احتمال یکنواختی فضای ترانه های موجود در اثر، چنین توضیح داد: بنده 10 سال است که ترانه می گویم و اگر امروز ترانه ای را نوشتم حاصل تجربه چندین ساله ی من است.من قصد نداشتم تنها با کنار هم گذاشتن واژه ها و قافیه ها یک ترانه ای گفته باشم، این انتخاب من نتیجه ی واکنش ها و بازخوردهای مخاطبانی است که با ترانه های من آشنا هستند. کار حرفه ای می باشد و امروز وقت آزمون  و خطای من نیست که بخواهم ترانه ای گفته باشم و بگویم میخوانم تا ببینم چه می شود؛ اگر ترانه ای انتخاب شد با فکر این اتفاق افتاد و در آلبوم قرار گرفت.

طاهر علی رمضانی نیز در این مورد گفت: یک سری هنرمند داریم که شعر را انتخاب می کنند و می خوانند اما برخی دیگر، خودشان مولف اند. موسیقی راک موسیقی ای است که باید هنرمند ، خود مولف باشد. هنرمند کسی است که بتواند دغدغه های شخصی خود را بیان کند. ما با یک مولف روبه رو هستیم و اصلا چنین سوالی معنی پیدا نمی کند. ایشان دغدغه ای داشتند و می خواستند آن را بیان کنند، پس باقی چیز ها اهمیتی ندارد. وقتی هنرمند می تواند حرفش را خودش بزند چرا از کس دیگری استفاده شود؟ هر آلبوم و ژانر هدفی دارد؛ یک آلبوم منتشر می شود که مردم شاد شوند، کنسرت بیایند و درآمد زایی شود؛ یک آلبوم هم منتشر می شود تا هنرمند حرفش را زده باشد.

او افزود :سه تنظیم کننده ی دیگر هم قرار بود در این آلبوم حضور داشته باشند که به دلیل کم لطفی آنها کارهای شان از آلبوم حذف شد، چرا که کار گروهی است و این همکاری میسر نشد.

وحید موسویان همچنین در رابطه با اجرای کنسرت در آینده گفت: قطعا به دنبال اجرا ی زنده هستم. وقتی یک موزیسین کار می کند مخصوصا در سبک کاری من، توقع دارد که حمایت شود و اگر قصد اجرای زنده نداشتم، به دنبال مجوز برای آابوم نبودم اما در حال حاضر زمانی برای آن پیش بینی نشده است.

میلاد عدل در ادامه به راک و چالش های این ژانر در ایران اشاره کرد و بیان داشت: من از منتقد های اصلی این حوزه هستم که ما راک فارسی نداریم.تمام تلاش ما این است که بتوانیم یک راک بین المللی تولید کنیم اما تا اکنون هیچ آلبوم راکی از ایران نتوانسته در عرصه ی بین المللی موفق ظاهر شود.

میلاد عدل در پاسخ به سوال خبرنگاران مبنی بر وجود ردپایی از آثار رضا یزدانی در آلبوم، پاسخ داد: روندی که در کار با رضا داریم بسیار متفاوت با همکاری مان با وحید بود.در کار با رضا بعد تجاری تولید نیز مد نظر است و زمان فاکتور بسیار مهمی است و خواننده و ترانه سرا و آهنگساز نمیتوانند برای خلق یک قطعه چند شب، حتی چند ماه کنار هم بنشینند. آثار قدیمی که در موسیقی ایران ماندگار شدند فارغ از سبک، همگی محصول تعامل مستقیم خواننده و آهنگساز و ترانه سرا بوده است؛ خدا را شکر ما این روند را با وحید داشتیم و در تولید آلبوم اصلا به احدی فکر نکردیم و کسی نخواست که جور خاصی بخواند. اما از اینکه می گویید گاهی لحن رضا یزدانی در کار حس میشد احتمال دارد از من بوده باشد چرا که در آثار هردو فرد حضور دارم و می توانیم بگوییم کار های میلاد عدل با رضا یزدانی شبیه کارهای میلاد عدل با وحید است اما زمانی که برای کار های وحید اختصاص دادیم، بسیار زیاد بود.این اثر جزو معدود کار هایی است که خواننده، ترانه هم گفته و ایدئولوژی داشته است.در چنین اثری دیگر صدا و لحن برایم مهم نیست، البته در حدی که درست خوانده شود.

طاهر علی رمضانی نیز در تکمیل صحبت های میلاد عدل افزود: هنوز راک ما بسیار نوپا است؛ گویا که یک غربی بخواهد مانند آثار شجریان کار کند.اگر در کارها رد پایی از خوانندگان دیگر دیده می شود به این دلیل است که راک ما هنوز ریشه ندارد و هر هنرمندی که می خواهد شروع کند به هنرمند قبلی نگاه می کند و اصلا چیز بدی نیست و باید انقدر مشق کنیم تا به خودمان برسیم.

وحید موسویان همچنین در ارتباط با انتخاب اسم آلبوم گفت: کلمه باید شهید شود، نباید بمیرد. باید بار معنایی که در ذهن دارم را به طور درست و دقیق ادا کند.”پیچ هرز” اولین قطعه ای بود که در آلبوم شکل گرفت و آن را خیلی دوست دارم.

گاهی حضور یک سری از افراد مانند پیچ هرز آهنی میماند، سنگین است اما به کار نمی آید؛ می خواهی فرد باشد اما کاری با او ندارید، حضور پرمعنایی دارد اما حرفی با آن ندارید، همه ی ما در زندگی شخصی چیز های کوچکی داریم که شاید هیچ وقت به کارمان نیایید اما همیشه آنهارا داریم.

سعید شیخان نیز در ارتیاط با آلبوم بیان داشت: این اثر کار قابل دفاعی است و دغدغه هایی می باشد که به صورت موزیکال درآمده است.

در انتها شاهد گزارش تصویری این نشست از قاب دوربین “یاسمن غلامی” باشید :