آریانا گرانده در ششمین آلبوم بلند خود هنوز سبک پاپ را حفظ کرده است. او توانسته فضای بیشتری در ترانه های خود استفاده کند. آریا در مصاحبه با زک سانگ اینگونه توصیف کرد که او از یک همکارانش برای نوشتن ترانه 34+35 استفاده و باقی را اینسترومنتال حفظ کند. این دومین آهنگ از آلبوم Positions او است. در این ترانه ما صدای گیتار و دیگر ساز های زهی میشنویم. فضایی کاملاً ارکسترال و خالص؛ اما تضاد در مفهوم ترانه آن کاملاً زیاد بود.
آریا کاملاً طرفدارهای خود را پیدا کرده است، او در این آلبوم بیشتر متمرکز روی فرم سازی و ملودی خود بوده است. بهترین ترانه های این آلبوم مثل Thank U، Next، 34+35 صمیمت و لطافت زیای به مخاطب القا می کند. صدای لطیف آریا نیز به جذب بیشتر ریتم و ملودی کمک زیادی کرده است.
این اثر شامل نوآوری های جدیدی شده است. استفاده از فضای نمایش و استفاده شخصیت های فانتزی در ترانه ها درک جدیدی برای مخاطب به وجود آورده است. در برخی دیگر از ترانه ها احساس لغزش یا حتی گیج شدن را به مخاطب دست می دهد. شکل ریتم ها و ملودی ها در بیشتر ترانه ها فرم یکسانی دارند ولی مخاطب را خسته نمی کند. از نظر ساختاری به مدرن پاپ نزدیکی بیشتری دارد تا این یک آلبوم پاپ کلاسیک.
گذر از گذشته به آینده
آلبوم آخر آریا گرانده در حقیقت با ترکیب فضای نوستالژی و مدرن در ترانه ها و موزیک خود می خواهد شنونده را در یک زمان مشخص نگه دارد. آلبوم Positions در حقیقت پر از فضا های خلاقانه است. اعم است آهنگ سازی و تنظیم حتی تحریر های خاصی که آریا گرانده به آن در ترانه و آواز های خود می داد. آلبوم در کل صیقل یافته است. نسبت به آلبوم Sweetener که در سال 2018 منتشر شد بازتاب بیشتری داشت و تأثیر گذار تر بود.
او که خواننده سبک مدرن پاپ بشمار می آید، توجه داشته که اصالت کلیشه پاپ را حفظ کند و در اما تأثیر حواشی زندگی او مثل فوت ناگهانی نامزد سابقش مک میلر کمی فضا را برای کیفیت آلبوم تیره کرده است. در کل آلبوم Positions چه از نظر ترانه و آهنگسازی کاملاً در سطح بالایی قرار گرفته است. همین امر برای جذب مخاطب خاص نوجوان بسیار مهم است که تنوع صدا و فضا ساز دلپذیر لذت ببرد.