اگر راک Rock را مهمترین سبک موسیقی در اواخر قرن 20 بنامیم بدون شک بیراه نگفتهایم. از چشمه اصلی آن در کشور آمریکا در دهه 50 میلادی تا گسترش و توسعه آن به کشورهای دیگر انگلیسی زبان و بسیاری از کشورهای اروپایی دیگر در آغاز دهه 90 و پایان قرن بیستم جز تأثیرگذارترین سبکهای جهان شناخته می شود.
در آن دوره ها که موسیقی کلاسیک، جز فولک و کانتری در بخش کوچکی از مخاطبان را دربر می گرفت، راک سبکی بود که توانست مخاطب بیشتری را جذب کند. سبک راک نحوه شنیدن موسیقی را از تک آهنگ های معروف یا Hit با تاریخ انقضای محدود را کاملاً تغییر داد.
در تعریف موسیقی راک شبه های زیادی وجود دارد و شاید نشود تعریف یکپارچه ای از آن ارائه کرد اما این جمله می تواند انتقال درستی از مفهوم راک باشد. موسیقی راک از جهت های مختلف. شامل ریتم های محکم و استفاده از گام های بلوز ترجیحاً نه برای خلق یک اثر بلوز و همینطور استفاده گیتار الکتریک، گیتار بیس الکتریک، پیانو الکتریک (کیبورد) و مهمترین قسمت آن درامز می باشد. هنرمندان زیادی در 70 سال عمر موسیقی راک در تعیین و ساختار موسیقی راک نقش آفرینی زیادی کرده اند و نام بردن تک تک آن ها کاری کاملاً غیر ممکن است. برای ادامه به برخی از آن آشنا خواهیم شد.
الویس پرسلی که در ممفیس آمریکا دهه 50 میلادی صدایی جدید و فرم تازه را نشان می داد تبدیل به موسیقی عامه پسند آمریکایی شد. موزیک راک ان رول که گیتار در آهنگ سازی ریتمیک آن نقش زیادی ایفا می کند. پرسلی با داشتن شخصیت و فعالیت هایش به سرعت تبدیل به یک ستاره نمادین برای نوجوانان و جوانان زمان خود شده بود. بیتل ها، مشهورترین گروه انگلیسی، از شهر لیورپول انگلستان بود. The Beatles در اوایل دهه 60 سلیقه افراد زیادی در انگلیس و آمریکا را تصاحب کرد. ساختار ساده ای از نواختن گیتار لید، ریتم، بیس در نهایت درامز و وکال مشترک اعضا گروه بود.
بیتلز نگاهی به موسیقی راک را داشت اما به همه پسند بودن آن بیشتر دقت می شد. آن ها تبدیل به پدیده ای شده بودند . مثل یک ستاره پاپ موسیقی آثار آن ها به خوبی به فروش برسد. باب دیلن از ایالت مینه سوتا در اواسط دهه 60 موسیقی راک آن رول را تمی سیاسی-تاریخی موسیقی فولک و نقش ترانه های خاص فرمی جدید از موزیک راک را ارائه می داد. خدای چپ دست هندریکس از شهر سیاتل، جیمی هنریکس در اواخر دهه 60 موزیک راک را به عنوان سبکی مستقل ارائه می داد. بانوازندگی ماورایی او که از گرو های بزرگ ریتم اند بلور بود همچنین استفاده از گام های مختلف سبک بلوز و جز در بداهه نوازی های خود راک به یک استادیوم برد و برای مردم و مخاطب ها یکی از نقش های مهم آن تبدیل کرد.
شور و شوقی که در موسیقی راک برای تجربه کردن لحظه های جدید به خصوص جنبه اجتماعی بودن آن و همراهی و همگام بودن با نسل جوان خیلی در گسترش آن تأثیر داشت. در دهه 50 و شروع دهه 60 میلادی این همراهی یک معادله ساده بازاری بود. راک آن رول توسط موسیقیدانان جوان برای مخاطب های جوان نوشته می شود و به علاقه مندی های جوانان اشاره داشت. از این جهت منتقدان موسیقی از آن به عنوان یک پدیده نو ظهور وگذارا می کردند؛ اما در اواسط دهه 60 تفکرات نسل جوان تبدیل به یک طبقه فکری جدید و جدی شد که به نوعی از لذت گرایی، فردگرایی و مدرنیته نیز پیروی می کرد. راک به دنبال آن تبدیل به سبکی چند منظوره شد.
از یک طرف به عنوان موسیقی انرژیک و متناسب با روحیه جوان و از سمت دیگر ابزاری برای اعتراض است. با گسترش راک در تمامی سطح جهان . این سبک به موضوعی در کشورهای مختلف صورت های تبدیل شده است. ولی در کل این دو موضوع باعث شد که راک بیشترین تأثیر را روی مخاطب داشته باشد. همواره این نوع از موسیقی پر از شور جوانی است. حتی وقتی اجرا کننده ها و شنونده هایش رشد پیدا کرده و بزرگ تر شدهاند.